O Albercie Speerze zwykło się mówić, że jest najbardziej zagadkową osobistością nazistowskich Niemiec. Mimo iż postrzegał siebie jako człowieka apolitycznego, w wieku zaledwie trzydziestu lat został naczelnym architektem Rzeszy, przebywał w najbliższym otoczeniu Hitlera jako jego zaufany człowiek, a w 1942 r. został mianowany ministrem zbrojeń. Wspólnie z Hitlerem opracowywał plany stolicy świata Germanii, jego pomysłem są katedry świetlne, jego dziełem Nowa Kancelaria Rzeszy. Na dworze Hitlera był pod wieloma względami wyjątkiem: kulturalny, zdolny, wykształcony. Jak to więc możliwe, że tak bezkrytycznie poddał się barbarzyńskim rządom? Że nie dostrzegał zbrodni reżimu? Co wiedział o masowych mordach? I po co zjawił się w nocy z 23 na 24 kwietnia 1945 r. w bunkrze Hitlera? Próbę odpowiedzi m.in. na te pytania stanowią notatki Joachima Festa, opublikowane ćwierć wieku po śmierci Speera w 1981 r. Są to zapiski z rozmów, które prowadzili ze Speerem przez prawie piętnaście lat, poczynając od roku 1967, kiedy opuścił on więzienie w Spandau. Fest był wówczas lektorem i redaktorem jego Wspomnień. Rozmowy toczyły się w różnych miejscach: w Heidelbergu, Meran, na Sylcie, a dotyczyły polityki reżimu, walk o władzę, pozycji Speera i wielu innych kwestii. Fest przytacza liczne szczegóły, które składały się na atmosferę tych spotkań.
UWAGI:
Tyt. oryg.: Die unbeantwortbaren Fragen, 2006.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W grudniu 1941 roku Wehrmacht został zatrzymany pod Moskwą. Niemcy były jeszcze potęgą gospodarczą i militarną, ale Hitler, podobnie jak Stalin, Churchill i Roosevelt, wiedział, że klęska Niemiec stała się tylko kwestią czasu. Hitler rozumiał, że wojnę musi zakończyć. Nikt jednak, z wyjątkiem najbliższych i najbardziej zaufanych ludzi, nie mógł wiedzieć, że wódz utracił wiarę w zwycięstwo i chce układać się z wrogami.
Rozpoczynała się tajna wojna Adolfa Hitlera, w której głównym żołnierzem był Heirich Himmler, lecz szybko włączyli się do niej inni: MArtin Bormann, sekretarz Hitlera, Heinrich Müller, szef Gestapo, Wilhelm Canari, szef wywiadu i kontrwywiadu wojskowego., Walter Schellenberg,s zef wywiadu SD. Wojna pełna niezwykłych intryg, spisków, zamachów, toczyła się przez ponad trzy lata w gabinetach mężów stanu, izbach tortur, kwaterach najwyższych dowódców, więzieniach i melinach szpiegowskich. Do dzisiaj wiele epizodów pozostaje najściślej strzeżoną tajemnicą wielkich mocarstw. (Bogusław Wołoszański)
UWAGI:
Bibliografia strony 347-[348].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W grudniu 1941 roku Wehrmacht został zatrzymany pod Moskwą. Niemcy były jeszcze potęgą gospodarczą i militarną, ale Hitler, podobnie jak Stalin, Churchill i Roosevelt, wiedział, że klęska Niemiec stała się tylko kwestią czasu. Hitler rozumiał, że wojnę musi zakończyć. Nikt jednak, z wyjątkiem najbliższych i najbardziej zaufanych ludzi, nie mógł wiedzieć, że wódz utracił wiarę w zwycięstwo i chce układać się z wrogami.
Rozpoczynała się tajna wojna Adolfa Hitlera, w której głównym żołnierzem był Heirich Himmler, lecz szybko włączyli się do niej inni: MArtin Bormann, sekretarz Hitlera, Heinrich Müller, szef Gestapo, Wilhelm Canari, szef wywiadu i kontrwywiadu wojskowego., Walter Schellenberg,s zef wywiadu SD. Wojna pełna niezwykłych intryg, spisków, zamachów, toczyła się przez ponad trzy lata w gabinetach mężów stanu, izbach tortur, kwaterach najwyższych dowódców, więzieniach i melinach szpiegowskich. Do dzisiaj wiele epizodów pozostaje najściślej strzeżoną tajemnicą wielkich mocarstw. (Bogusław Wołoszański)
UWAGI:
Bibliografia strony 347-[348].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
